تاریخچه موسیقی،

احمد احمدی
شکی وجود ندارد، که موسیقی، غذای روح و روان آدمیست. بهمین دلیل بوده که انسانهای اولیه در کنار تلاش برای تغذیه جسمی، تلاشهائی برای نوازش روح و روان خود نیز انجام داده اند، که نمونۀ آن تلاش ها را ذیلاً ملاحظه مینماید :
گرچه در مورد اینکه اولین انسان هائی که به صداهای آهنگین و آموزش موسیقی (خُنیا = سرود و آواز ) علاقه مند شدند و آنرا درک و به کار گرفتند، معلومات دقیقی در دست نیست. فلهذا تأریخچه موسیقی را بطور دقیق نمیتوان بیک ملت و یا بیک زمان مشخصی نسبت داد. اما در هر حال موسیقی در نزد هندیان، چینیان ، آشوریان و سومریان سابقه طولانی دارد. البته در باره چگونگی پیدایش موسیقی، در میان محققان اختلاف نظر هائی وجود دارد.اما بر اساس مدارک کشف شده، در اثر اکتشافات باستان شناسان ، میتوان گفت، که موسیقی در حدود ( ۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰) سال سابقه تأریخی دارد.
چنانچه بودائیان کتب مذهبی شان را با نوعی موسیقی می خواندند و آداب مذهبی آنها همراه رقص و آواز بوده است. در تأریخ یهود، نیز به داود و سلیمان برمی خوریم، که حدود (۳۰۰۰) هزار سال پیش زنده گی می کردند و آنگونه که تأریخ نویسان معتقدند، داوود آوازی خوش داشته و سلیمان و پدرش به موسیقی علاقمند بوده اند.علاوه براین، نخستین سروده های مستند جهان متعلق به اهالی سرزمین آریانا است. چنانچه گاتهای کتاب اوستا منسوب به پیامبر آریائیهای باستان، که شامل سرودههای پند آموز زرتشت در « بلخ» است، بعنوان نخستین اشعار آهنگین جهان شناخته میشوند .گرچه اولین موسیقی کشف شده صدای انسان بوده، اما سازهای موسیقی ضربی اولین ابزار و آلات موسیقی بودند، که از چوب ، استخوان و یا سنگ ساخته می شدند. بطورمثال، قدیمی ترین ساز موسیقی جهان، یک فلوت (ساز بادی) بجای مانده از انسانهای « نئاندرتال» است که در حدود (۶۰) هزار سال قدمت دارد. این فلوت که از استخوان پای چپ یک خرس ساخته شده، از غاری بنام (Divje babe )، که در نزدیکی منطقه (Cerkno) کشور سلوانیا واقع است، کشف شده است. همانطوری که دیده میشود، این فلوت دارای سه الی چهار سوراخ میباشد. آزمایش ها و تحقیقات باستان شناسی تأیید می کند، که اندازه و موقعیت حفرههای موجود در این فلوت، نمی توانند که تصادفی ویا در اثر فشار ناشی از دندانهای یک حیوان شکارچی بوده باشد.بلکه این سوراخ ها آگاهانه، آنهم توسط انسانهای اولیه، با هدف تولید صدا و موسیقی ساخته و ایجاد شده اند.
سخنان نغزی از پرچمن